کلینت ایستوود: مت دیمن، "واسطه‌ی" بین جهان ماندگان و رفتگان است
کلینت ایستوود، کارگردان فیلم "زندگی پس از مرگ"
کلینت ایستوود که در سال‌های دهه‌ی ۶۰ با بازی در وسترن‌های آمریکایی در نقش کابوی‌های "بزن‌بهادر" به شهرت رسید، برای تهیه‌ی این فیلم به گفته‌ی خود، "خیلی به زندگی پس از مرگ" فکر نکرده است. الهام‌بخش او برای ساختن آن، فیلم‌نامه‌ی "قوی" پیتر مورگان بوده است. مورگان با نوشتن فیلم‌نامه‌ی "ملکه" به شهرت رسید.
موضوع فیلم
"زندگی پس از مرگ"، داستان زندگی سه شخصیت متفاوت را به تصویر می‌کشد که هر یک به نوعی مرگ را "لمس" کرده‌اند: یک گزارشگر تلویزیونی فرانسوی، (سسیل دو فرانس) که در سونامی سال ۲۰۰۴ تا سر حد مرگ پیش رفته ولی زنده مانده است. یک کارگر ساده‌‌ی آمریکایی، (مت دیمن) که از نیروی شگفت‌آور برقراری رابطه با دنیای "فراواقعی" بهره‌مند است و در واقع در نقش "مدیوم" بین جهان ماندگان و رفتگان عمل می‌کند. و یک پسر بچه‌ی بریتانیایی، (فرانکی مک‌لارن) که برادر دوقلوی خود را ناگهان در سانحه‌ی رانندگی از دست می‌دهد و در آرزوی برقراری تماس با اوست. این سه شخصیت که در شهرها و قاره‌های مختلف زندگی می‌کنند، در پایان فیلم به‌طور ناگهانی با یکدیگر در نمایشگاه کتاب لندن روبرو می‌شوند.
فیلم با صحنه‌های هول‌انگیزِ وقوع سونامی در ساحل یک شهر تفریحی در قاره‌ی آسیا آغاز می‌شود و در ادامه، زندگی روزمره‌ی شخصیت‌های خود را در سه کلان‌شهر لندن، پاریس و سان‌فرانسیسکو دنبال می‌کند و سرانجام، با رویدادهایی خوش در لندن به پایان می‌رسد.
کلینت ایستوود که در عالم سینما به سرسخت بودن و داشتن نگاهی سرد مشهور است، در جدیدترین فیلم خود، سرودی در ستایش زندگی سر داده است. شخصیت‌های او، با این که دائم در ذهن خود درگیر این پدیده‌ی "نیستی‌آور" هستند، با این‌حال برای زنده‌ماندن و لذت بردن از زندگی می‌کوشند. در این فیلم ارزش‌های انسانی عالم فانی، در برابر رمز و رازهای بی‌انتهای دنیای "ماوراء‌الطبیعه" قرار می‌گیرند.
کلینت ایستوود که چندی است مرز ۸۰ سالگی را پشت سر گذاشته، با این پیام که "از عشق و محبت غافل نشو"، نقطه‌ی پایانی بر دور تسلسل ناآرامی‌های روحی و روانی قهرمانانش می‌گذارد.
ساختار و نمایش فیلم
کلینت ایستوود، در فیلم "زندگی پس از مرگ"، برخلاف انتظاری که عنوان فیلم در بیننده ایجاد می‌کند، روی کنکاش در دنیای "فراواقعی" مکث نمی‌کند و آن را با رنگی مذهبی یا حالتی معنوی نمی‌آلاید: برش‌های محو و تار و سریع که بازتاباننده‌ی این جهان است، به‌طور گذرا در چارچوب انبوهی از تصاویر بکر، روشن و زنده و نیرو‌بخش نشان داده می‌شوند. رویدادهای واقعی (از جمله وقوع سونامی و بمب‌گذاری‌های تروریستی در لندن و ...) که چرخش‌های دراماتیک فیلم را می‌سازند، به‌طور کلی در راستای محکم‌کردن رشته‌های فیلم با واقعیت‌های قابل لمس هستند.
نمایش فیلم نسبتا کم‌هزینه‌ی "زندگی پس از مرگ"، در آمریکای شمالی با موفقیت شایان توجهی همراه بوده است. کلینت ایستوود در این فیلم به عنوان کارگردان چهره‌ی متفاوتی از خود نشان می‌دهد؛ چهره‌‌ای متفاوت از کارگردان فیلم‌هایی چون " دختر میلیون دلاری" که دربار‌ه‌ی یک مشت‌زن مؤنث است یا "گران تورینو"، در خصوص دوستی یک سرباز متعصب جنگ کره با یک جوان آسیای شرقی در آمریکا. در "گران تورینو"، ایستوود خود نقش سرباز کهنه‌کار و غُرغُروی فیلم را بازی کرده است.
فیلم "زندگی پس از مرگ"، از ۲۷ ژانویه در سینماهای آلمان به نمایش درآمده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.