رونالدو یا مسی؛ اسب قدرتمند یا جادوگر چموش؟ گاوباز یا شاعر؟ نادال یا فدرر؟ مونه یا پیکاسو؟
البته مقایسه این دو گلادیاتور بسیار متفاوت فوتبال، مانند بحث درباره این است که رافا نادال تنیسور بهتری است یا راجر فدرر. یکی از آنها گاوبازی خیابانی است، و دیگری شعری در حرکت.
سرانجام کدام بازیکن بهتری است؟ لیونل مسی از بارسلون ایا کریستیانو رونالدو از رئال مادرید؟
رونی، ایبراهیموویچ و اسنایدر را فراموش کنید. تردیدی نیست که مسی و رونالدو در حال حاضر تنها بازیکنانی هستند که می‌توانند برای عنوان بهترین بازیکن دنیا با هم رقابت کنند. حتی «آقای خاص» هم در اوایل فصل در این باره گفت: «تنها دو گزینه داریم، کریستیانو و مسی.»
البته مربی پرتغالی که در طول این سال‌ها حرف‌های عجیب و غریب کم نزده، یک گام به جلو نهاد و نظرش را درباره شماره 1 گفت: «اگر کریستیانو 1 باشد، مسی 2 است. اما در هر صورت برای من کریستیانو شماره 1 است.»
رونالدو هم روی حرف مربی‌اش حرف نمی‌زند: «من بازیکن بزرگ‌تری هستم. هر چه باشد من قدبلندترم وچهارشانه‌تر.
مسی در حال حاضر پدیده است؛ او بسیار گل می‌زند و فوتبالش تماشایی است. تمام دنیا می‌خواهند درباره مسی و من حرف بزنند. اما بارسا و مادرید تیم‌های تک‌نفره نیستند. ما فوتبالیست‌های کاملا متفاوتی با هم هستیم، اما مطمئنم که در دوران حضور در برنابئو یکی از بهترین بازیکنان دنیا خواهم شد.»
اما مساله این است، آیا اسب قدرتمند رئال مادرید بازیکن بهتری است یا جادوگر چموش بارسلونا؟
ثبات مسی در طول دو سال گذشته به حدی بالا بوده – و البته به میزان اثرگذاری او در دیدارها کاری نداریم (گل مارادونایی‌اش به ختافه را به یاد دارید دیگر؟) – که حتی رسانه‌های اسپانیایی هم صفت‌های عالی برای توصیف این پسر اهل روزاریو کم آورده‌اند.
پس از هت‌تریک زیرکانه او مقابل ساراگوسا در فصل پیش، و پس از آن هت‌تریک دیگری مقابل والنسیا بود که نشریه لا وانگواردیوا انبوهی از صفت‌ها را برای توصیف این نابغه ریزاندام به کار برد و او را بی‌مانند و تکرارناپذیر خواند.
روزنامه اسپورت شهر بارسلونا هم نوشت: «مسی خدای فوتبال است». نویسندگان این نشریه فرهنگ لغات را به دست گرفتند تا روش‌های جدیدتر و خلاقانه‌تری برای توصیف این شماره 10 جادوکننده بیابند؛ آنها در نهایت نوشتند او نه تنها «استراتوسفریک» (مربوط به طبقه فوقانی جو زمین در فاصله 11 کیلومتری سطح زمین) است، بلکه «یزدانی» است و «حیرت‌انگیز».
البته احتمالا بزرگ‌ترین تعریف از او را ال‌موندو دپورتیوو کرد: «مارادونا + رونالدو = مسی». نیازی نیست نابغه ریاضی باشید تا مفهوم این حرف را بفهمید!
اما بزرگ‌ترین کیفیت مسی، عشقی است که او در هر دیداری که بازی می‌کند و هر گلی که می‌زند به فوتبال نشان می‌دهد. او چنان کودکانه شادی می‌کند که انگار دارد در خیابان‌های روزاریو بازی می‌کند، و همین بیش از هر چیزی باعث ستایش او می‌شود.
اما رونالدو؛ ستاره متولد مادیرا (جزیره‌ای بسیار دور از خاک پرتغال)؛ بزرگ‌ترین ویژگی او بی‌رحم بودنش است. او اعتقادی راسخ به توانایی‌ها و آرزویش در زمینه تبدیل شدن به بزرگ‌ترین فوتبالیست دوران، و البته تمام دوران‌ها دارد و این را به روشنی می‌توان دید. این معمولا منجر به گل‌زنی‌های پرشمار او می‌شود.
در حالی که رونالدو با قدرت، انفجاری بودن و مستقیم بودنش همه را مبهوت کرده، مسی ما را با حرکات پر پیچ و تاب، دریبل‌ها و چسبندگی توپ به پایش مسحور می‌سازد.
البته مقایسه این دو گلادیاتور بسیار متفاوت فوتبال، مانند بحث درباره این است که رافا نادال تنیسور بهتری است یا راجر فدرر. یکی از آنها گاوبازی خیابانی است، و دیگری شعری در حرکت.
در هر حال، هر دو در هنری که انتخاب کرده‌اند استادند. رونالدو و مسی از این نظر بسیار به هم شبیه‌اند، و تنها تفاوتشان این است که تصاویر بسیار متفاوتی رسم می‌کنند. یکی مونه است، و دیگری پیکاسو.
البته مقایسه این دو گلادیاتور بسیار متفاوت فوتبال، مانند بحث درباره این است که رافا نادال تنیسور بهتری است یا راجر فدرر. یکی از آنها گاوبازی خیابانی است، و دیگری شعری در حرکت.
سرانجام کدام بازیکن بهتری است؟ لیونل مسی از بارسلون ایا کریستیانو رونالدو از رئال مادرید؟
رونی، ایبراهیموویچ و اسنایدر را فراموش کنید. تردیدی نیست که مسی و رونالدو در حال حاضر تنها بازیکنانی هستند که می‌توانند برای عنوان بهترین بازیکن دنیا با هم رقابت کنند. حتی «آقای خاص» هم در اوایل فصل در این باره گفت: «تنها دو گزینه داریم، کریستیانو و مسی.»
البته مربی پرتغالی که در طول این سال‌ها حرف‌های عجیب و غریب کم نزده، یک گام به جلو نهاد و نظرش را درباره شماره 1 گفت: «اگر کریستیانو 1 باشد، مسی 2 است. اما در هر صورت برای من کریستیانو شماره 1 است.»
رونالدو هم روی حرف مربی‌اش حرف نمی‌زند: «من بازیکن بزرگ‌تری هستم. هر چه باشد من قدبلندترم وچهارشانه‌تر.
مسی در حال حاضر پدیده است؛ او بسیار گل می‌زند و فوتبالش تماشایی است. تمام دنیا می‌خواهند درباره مسی و من حرف بزنند. اما بارسا و مادرید تیم‌های تک‌نفره نیستند. ما فوتبالیست‌های کاملا متفاوتی با هم هستیم، اما مطمئنم که در دوران حضور در برنابئو یکی از بهترین بازیکنان دنیا خواهم شد.»
اما مساله این است، آیا اسب قدرتمند رئال مادرید بازیکن بهتری است یا جادوگر چموش بارسلونا؟
ثبات مسی در طول دو سال گذشته به حدی بالا بوده – و البته به میزان اثرگذاری او در دیدارها کاری نداریم (گل مارادونایی‌اش به ختافه را به یاد دارید دیگر؟) – که حتی رسانه‌های اسپانیایی هم صفت‌های عالی برای توصیف این پسر اهل روزاریو کم آورده‌اند.
پس از هت‌تریک زیرکانه او مقابل ساراگوسا در فصل پیش، و پس از آن هت‌تریک دیگری مقابل والنسیا بود که نشریه لا وانگواردیوا انبوهی از صفت‌ها را برای توصیف این نابغه ریزاندام به کار برد و او را بی‌مانند و تکرارناپذیر خواند.
روزنامه اسپورت شهر بارسلونا هم نوشت: «مسی خدای فوتبال است». نویسندگان این نشریه فرهنگ لغات را به دست گرفتند تا روش‌های جدیدتر و خلاقانه‌تری برای توصیف این شماره 10 جادوکننده بیابند؛ آنها در نهایت نوشتند او نه تنها «استراتوسفریک» (مربوط به طبقه فوقانی جو زمین در فاصله 11 کیلومتری سطح زمین) است، بلکه «یزدانی» است و «حیرت‌انگیز».
البته احتمالا بزرگ‌ترین تعریف از او را ال‌موندو دپورتیوو کرد: «مارادونا + رونالدو = مسی». نیازی نیست نابغه ریاضی باشید تا مفهوم این حرف را بفهمید!
اما بزرگ‌ترین کیفیت مسی، عشقی است که او در هر دیداری که بازی می‌کند و هر گلی که می‌زند به فوتبال نشان می‌دهد. او چنان کودکانه شادی می‌کند که انگار دارد در خیابان‌های روزاریو بازی می‌کند، و همین بیش از هر چیزی باعث ستایش او می‌شود.
اما رونالدو؛ ستاره متولد مادیرا (جزیره‌ای بسیار دور از خاک پرتغال)؛ بزرگ‌ترین ویژگی او بی‌رحم بودنش است. او اعتقادی راسخ به توانایی‌ها و آرزویش در زمینه تبدیل شدن به بزرگ‌ترین فوتبالیست دوران، و البته تمام دوران‌ها دارد و این را به روشنی می‌توان دید. این معمولا منجر به گل‌زنی‌های پرشمار او می‌شود.
در حالی که رونالدو با قدرت، انفجاری بودن و مستقیم بودنش همه را مبهوت کرده، مسی ما را با حرکات پر پیچ و تاب، دریبل‌ها و چسبندگی توپ به پایش مسحور می‌سازد.
البته مقایسه این دو گلادیاتور بسیار متفاوت فوتبال، مانند بحث درباره این است که رافا نادال تنیسور بهتری است یا راجر فدرر. یکی از آنها گاوبازی خیابانی است، و دیگری شعری در حرکت.
در هر حال، هر دو در هنری که انتخاب کرده‌اند استادند. رونالدو و مسی از این نظر بسیار به هم شبیه‌اند، و تنها تفاوتشان این است که تصاویر بسیار متفاوتی رسم می‌کنند. یکی مونه است، و دیگری پیکاسو.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.