گفتگوی ویژه با ژوزه مورینیو: فقط از خدا می ترسم؛ درفوتبال از کسی نمی ترسم
ژوزه مورینیو،مربی پرتغالی رئال روزهای پرتلاطمی را پشت سرمی گذارد.گفت و گوی او با یکی از شبکه های تلویزیونی اسپانیا، با پخش ترانه «Fields of Gold »استینگ که یکی از ترانه های مورد علاقه آقای خاص است شروع شد.متن این گفت و گو را با هم مطالعه می کنیم:
زندگی دردنیای فوتبال چه نکاتی به شما داده و چه چیزهایی ازشما گرفته؟
من احساس رضایت ناشی از موفقیت را ازدنیای فوتبال گرفته ام. کاری که از بچگی عاشق انجام دادن آن بودم ولی در عین حال مسائلی بدیهی و روزمره از من گرفته شده. می خواهی یک بستنی با همسر و فرزندانت بخوری ولی نمی توانی!
زندگی تان درخانه چطور است؟
اصلا به سراغ توپ نمی روم
اگر«مربی فوتبال»نبودید، زندگی تان چطور بود؟
زندگی با آرامش تری داشتم.شاید به عنوان استاد دانشگاه مشغول به کار بودم.
خیلی خوب احساسات افراد را برانگیخته می کنید!
دریک باشگاه، باید در میان بازیکنانت ، افرادی که باآنهاکار می کنی، هواداران و اعضای کادرمدیریتی که رابطه مستقیمی با آنهاداری، محبوب باشی.می خواهم بارئال به قهرمانی برسم، ولی برای آینده هم زیرساختهایی بگذارم و تغییراتی اساسی درذهنیت و ساختارباشگاه ایجاد کرده و یا پایه هایی برای ادامه موفقیت باشگاه بنا کنم.
چند دوست واقعی در دنیای فوتبال دارید؟
95درصد افرادی که با من کار می کنند.
ترسی از شکست ندارید؟
نه.فقط از خدا می ترسم.من یک کاتولیک تمام عیارهستم و به قدرت وعدالت خداباور دارم.تنها نگران عزیزانم هستم.در دنیای فوتبال از کسی یاچیزی نمی ترسم.اگر ازشکست بترسی،درنهایت شکست خواهی خود
خانواده تان چگونه هستند؟
پس از آنکه درسالهای 2004و2005،مدال طلای فدراسیون بین المللی تاریخ و آمارفوتبال رامال خود کردم،درسال 2006 جایزه برنز به من رسید.وقتی به خانه رسیدم و آن را در کناردو جایزه طلایم گذاشتم،یک جایزه دیگر آنجا بود:«بهترین پدردنیا». برای چه توپ طلا می خواهم؟ جایزه های دیگری را ترجیح می دهم که برایم ارزش بیشتری دارند
رازموفقیتتان در چیست؟
صداقت.گاهی وقتها این همان چیزی است که بازیکنانم دارند.برای یک بازیکن خیلی سخت است که بازی نکند.نیمکت نشین کردن بازیکنان،گاهی وقتها قلب مراآزرده می کند. به عنوان مثال نیمکت نشین کردن گرانرو، مرا خیلی ناراحت کرد.هیچ کسی بیشتر از او تلاش نمی کند
این رئال راچطور می بینید؟
گروه جوانی است که تجربه کافی درزمان تحت فشاربودن ندارد.این تیم،راهی 10ساله را پیش رو می بیند.کاروالیو با 32سال سن بهتراز یک بازیکن22 ساه است.سایربازیکنان تیم،7سال راه مقابلشان دارند.این تیم،بازیکنانی معصوم ونپخته دارد که برای بلوغ به زمان نیاز دارد.
چه نکته ای رادرمورد یک بازیکن نمی پذیرید؟
یک بازیکن باید درخدمت گروه باشدو نه برعکس
ایکر کاسیاس کاپیتان کم حرفی است.نه؟
اوزیادسروصدا ندارد.خوشبختانه این فصل درهردیدار یک یا دومهار بیشتر ندارد.
و کریس؟
او بایک ماسک زندگی می کندو تصویری که ازاو ساخته شده،باواقعیت خیلی متفاوت است
درفکر جشن قهرمانی رئال در «میدان سیبلس» هستید؟
نه.چون جشن و مهمانی را دوست ندارم ولی از اینکه همه را در میدان سیبلس در حال جشن و پایکوبی ببینم احساس خوشبختی می کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.