اینتر – بایرن؛ یکی از بهترین دیدارهای تاریخ لیگ قهرمانان
اینتر با درخشش ساموئل اتوئو، بایرن مونیخ را از لیگ قهرمانان کنار زد. این بازی یکی از جذاب‌ترین دیدارهای تاریخ لیگ قهرمانان شد.
اگر پیروزی هیجان‌انگیز اینتر مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان را دیشب تماشا نکرده‌اید، اگر بازی دوباره پخش می‌شود حتما آن را نگاه کنید. امروزه این حرف که «فوتبال برنده واقعی بازی بود» کلیشه‌ای قدیمی شده، اما این بازی تا جایی که می‌توانست واقعا توجیه‌کننده این حرف بود. اینتر پس از آن که در اکثر دقایق دیدار تیم حذف‌شده بود، توانست برای دومین سال پیاپی به مرحله یک‌چهارم نهایی برسد. آنها روی شانه‌های ساموئل اتوئو دستشان را به مرحله یک‌چهارم نهایی رساندند و اتوئو هنگامی که اینتر به شدت به او نیاز داشت درخشید. گل اول مهاجم کامرونی عالی بود. او با فراری فوق‌العاده، پاس گوران پاندف را به گل تبدیل کرد و باعث شد تیم میهمان در 20 دقیقه ابتدایی بازی متقاعدکننده باشد. اما آرین روبن باز هم کاری کرد که ژولیو سزار اشتباه کند و تیاگو موتا هم اشتباهات خود را داشت و بایرن کنترل بازی را در دست گرفت. اما در زمانی که تنها پرسش این بود که بایرن چند گل به اینتر می‌زند، اف‌سی هالیوود نتوانست سرنوشت بازی را یک‌سره کند. موقعیت‌ها برای میزبان آمدند و از دست رفتند، و نتیجه بازی برای دقایقی طولانی دو بر یک ماند. بایرن در این دقایق البته مضطرب هم بود، به ویژه که خط دفاعی این تیم مشکل داشت.
اتوئو در سن‌سیرو تنها مهاجم اینتر بود و اغلب راه به جایی نمی‌برد چون مجبور بود یک‌تنه از پس دو، سه مدافع بایرن بربیاید. اما دیشب او پاداش بزرگ‌تری برای تلاش‌هایش گرفت و عملکردی داشت که بار دیگر نشان داد اینتر در معاوضه او و زلاتان ایبراهیموویچ چه سودی کرده است.
بایرن به دنبال گل سوم بود که تکلیف بازی را روشن کند، و تیم لئوناردو هم به دو گل احتیاج داشت. نیمه اول بازی فوق‌العاده بود و نیمه دوم هم در ادامه نیمه اول عالی بود. فیلیپه کوتینیو به جای دژان استانکوویچ مصدوم به میدان آمد، و آرین روبن هم جایش را به حمید آلتینتوپ داد
اتوئو در صدر بازیکنان کلیدی این دیدار قرار داشت.
Samuel Eto'o
عملکرد او بار دیگر نشان داد که در لیگ قهرمانان فوق‌العاده است
Wesley Sneijder عقب‌تر از همیشه بازی کرد تا لوییز گوستاوو را خنثی کند و ضدحملات اینتر را رقم بزند
Mario Gomez باز هم اشتباه ژولیو سزار را به بهترین شکل به گل تبدیل کرد
Arjen Robben دو پاس گل دیگر داد و چیوو را نابود کرد، اما خروج او روند بازی را عوض کرد
Goran Pandev
قهرمان نه چندان محبوب تا آخر بازی در میدان ماند و پاداشش را گرفت
. تعویض‌های اینتر تهاجمی‌تر بود و آنها زمانی پاداش این تعویض‌ها را گرفتند که کوتینیو توپ را به اتوئو سپرد، و او هم توپ را در سینی نقره‌ای تقدیم به وسلی اسنایدر کرد. گل اینتر زده شد و بایرن نگران‌تر شد.
هنگامی که به نظر می‌رسید اینتر فرصت صعود را از دست داده، اسنایدر توپی به جلو فرستاد که اتوئو از تعقیب آن دست برنداشت. او برنو را با قدرت خود کنار زد و سپس آن قدر توپ را نگه داشت تا پاندف فرصت آن را پیدا کند که در موقعیتی قرار بگیرد که بتواند با شوتی محکم گل پیروزی‌بخش را بزند. ضربه پایانی او به اندازه پاس کامل بود، و به اندازه کل دیدار. عجب شوتی بود.
مشکلات دفاعی را فراموش کنید؛ این بازی، نمایشی از فوتبال تهاجمی برای سال‌های پیش رو بود. بایرن با سرعت بالای فکری و حرکات عرضی‌اش بارها برای اینتر دردسر درست کرد، و اینتر هم با بازگشت تدریجی خود به بازی و ضدحملات کوبنده‌اش برای بایرن دردسرساز شد. این یکی از کامل‌ترین نمونه‌های رویارویی دو سبک متضاد و ارائه نمایشی جذاب است.
در پایان باید از اتوئو سخن گفت. هنگامی که ضربه پاندف به تور دروازه نشست، این مهاجم مقدونیه‌ای با شادی دوید در حالی که اتوئو در همان‌جایی ایستاد که پاس گل را داده بود. او حرکت نکرد. شاید این تنها بار در تمام طول دیدار بود که او در جایی می‌ایستاد. او شاید می‌خواست از آنجا انرژی‌اش را برای دیدار یک‌چهارم نهایی ذخیره کند. با توجه به فرم و آمارش در لیگ قهرمانان، او می‌تواند باز هم الهام‌بخش رسیدن اینتر به فینال 28 می باشد.
2003 (3-1, 3-4)
مادرید در برنابئو حاکم میدان بود، ولی گل فان‌نیستلروی در برنابئو به منچستریونایتد امیدواری می‌داد. رونالدو در اولدترافورد بهترین هت‌تریک تاریخ لیگ قهرمانان را رقم زد و سرنوشت بازی را مشخص کرد، هرچند که یونایتد هم بسیار تلاش کرد.
Real Madrid - Monaco
2004 (4-2, 1-3)
فرناندو مورینتس در خانه و بیرون از خانه مقابل مادرید، تیم سابقش گل‌زنی کرد. مادریدی‌ها هرچند در مجموع دو دیدار پنج بر دو پیش افتاده بودند اما در نهایت با دو گل لودویک ژولی بازی در مجموع به تساوی کشیده شد و موناکو با گل زده بیشتر در خانه حریف به فینال رسید.
Milan - Deportivo La Coruna
2004 (4-1, 0-4)
دپور در سن‌سیرو چهار بر یک باخته بود ولی در ریاسور میلان را نابود کرد. فران در دقایق پایانی گل زد و پاندیانی، والرون و لوکه در ابتدای دیدار گل زده بودند، گل‌هایی که همان‌ها هم برای صعود دپور کافی بود.
Barcelona - Chelsea
2005 (2-1, 2-4)
دیدیه دروگبا در دیدار رفت اخراج شد و به نظر می‌رسید این کارت قرمز کار چلسی را دشوار کند، اما چلسی با سه گل انفجاری که در همان 20 دقیقه اول دیدار در استمفورد بریج زد، و با ضربه سر جان تری در اواخر بازی، تاثیر دو گل رونالدینیو را خنثی کرد.
Inter - Bayern Munich
2011 (0-1, 3-2)
گل ماریو گومز در سن‌سیرو را ساموئل اتوئو به سرعت جبران کرد، اما گومز و توماس مولر بایرن را پیش انداختند. با این حال اسنایدر و پاندف از راه می‌رسیدند و با پاس اتوئو، بازگشتی دراماتیک برای اینتر رقم می‌زدند.
اینتر با درخشش ساموئل اتوئو، بایرن مونیخ را از لیگ قهرمانان کنار زد. این بازی یکی از جذاب‌ترین دیدارهای تاریخ لیگ قهرمانان شد.
اگر پیروزی هیجان‌انگیز اینتر مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان را دیشب تماشا نکرده‌اید، اگر بازی دوباره پخش می‌شود حتما آن را نگاه کنید. امروزه این حرف که «فوتبال برنده واقعی بازی بود» کلیشه‌ای قدیمی شده، اما این بازی تا جایی که می‌توانست واقعا توجیه‌کننده این حرف بود. اینتر پس از آن که در اکثر دقایق دیدار تیم حذف‌شده بود، توانست برای دومین سال پیاپی به مرحله یک‌چهارم نهایی برسد. آنها روی شانه‌های ساموئل اتوئو دستشان را به مرحله یک‌چهارم نهایی رساندند و اتوئو هنگامی که اینتر به شدت به او نیاز داشت درخشید. گل اول مهاجم کامرونی عالی بود. او با فراری فوق‌العاده، پاس گوران پاندف را به گل تبدیل کرد و باعث شد تیم میهمان در 20 دقیقه ابتدایی بازی متقاعدکننده باشد. اما آرین روبن باز هم کاری کرد که ژولیو سزار اشتباه کند و تیاگو موتا هم اشتباهات خود را داشت و بایرن کنترل بازی را در دست گرفت. اما در زمانی که تنها پرسش این بود که بایرن چند گل به اینتر می‌زند، اف‌سی هالیوود نتوانست سرنوشت بازی را یک‌سره کند. موقعیت‌ها برای میزبان آمدند و از دست رفتند، و نتیجه بازی برای دقایقی طولانی دو بر یک ماند. بایرن در این دقایق البته مضطرب هم بود، به ویژه که خط دفاعی این تیم مشکل داشت.
اتوئو در سن‌سیرو تنها مهاجم اینتر بود و اغلب راه به جایی نمی‌برد چون مجبور بود یک‌تنه از پس دو، سه مدافع بایرن بربیاید. اما دیشب او پاداش بزرگ‌تری برای تلاش‌هایش گرفت و عملکردی داشت که بار دیگر نشان داد اینتر در معاوضه او و زلاتان ایبراهیموویچ چه سودی کرده است.
بایرن به دنبال گل سوم بود که تکلیف بازی را روشن کند، و تیم لئوناردو هم به دو گل احتیاج داشت. نیمه اول بازی فوق‌العاده بود و نیمه دوم هم در ادامه نیمه اول عالی بود. فیلیپه کوتینیو به جای دژان استانکوویچ مصدوم به میدان آمد، و آرین روبن هم جایش را به حمید آلتینتوپ داد
اتوئو در صدر بازیکنان کلیدی این دیدار قرار داشت.
Samuel Eto'o
عملکرد او بار دیگر نشان داد که در لیگ قهرمانان فوق‌العاده است
Wesley Sneijder عقب‌تر از همیشه بازی کرد تا لوییز گوستاوو را خنثی کند و ضدحملات اینتر را رقم بزند
Mario Gomez باز هم اشتباه ژولیو سزار را به بهترین شکل به گل تبدیل کرد
Arjen Robben دو پاس گل دیگر داد و چیوو را نابود کرد، اما خروج او روند بازی را عوض کرد
Goran Pandev
قهرمان نه چندان محبوب تا آخر بازی در میدان ماند و پاداشش را گرفت
. تعویض‌های اینتر تهاجمی‌تر بود و آنها زمانی پاداش این تعویض‌ها را گرفتند که کوتینیو توپ را به اتوئو سپرد، و او هم توپ را در سینی نقره‌ای تقدیم به وسلی اسنایدر کرد. گل اینتر زده شد و بایرن نگران‌تر شد.
هنگامی که به نظر می‌رسید اینتر فرصت صعود را از دست داده، اسنایدر توپی به جلو فرستاد که اتوئو از تعقیب آن دست برنداشت. او برنو را با قدرت خود کنار زد و سپس آن قدر توپ را نگه داشت تا پاندف فرصت آن را پیدا کند که در موقعیتی قرار بگیرد که بتواند با شوتی محکم گل پیروزی‌بخش را بزند. ضربه پایانی او به اندازه پاس کامل بود، و به اندازه کل دیدار. عجب شوتی بود.
مشکلات دفاعی را فراموش کنید؛ این بازی، نمایشی از فوتبال تهاجمی برای سال‌های پیش رو بود. بایرن با سرعت بالای فکری و حرکات عرضی‌اش بارها برای اینتر دردسر درست کرد، و اینتر هم با بازگشت تدریجی خود به بازی و ضدحملات کوبنده‌اش برای بایرن دردسرساز شد. این یکی از کامل‌ترین نمونه‌های رویارویی دو سبک متضاد و ارائه نمایشی جذاب است.
در پایان باید از اتوئو سخن گفت. هنگامی که ضربه پاندف به تور دروازه نشست، این مهاجم مقدونیه‌ای با شادی دوید در حالی که اتوئو در همان‌جایی ایستاد که پاس گل را داده بود. او حرکت نکرد. شاید این تنها بار در تمام طول دیدار بود که او در جایی می‌ایستاد. او شاید می‌خواست از آنجا انرژی‌اش را برای دیدار یک‌چهارم نهایی ذخیره کند. با توجه به فرم و آمارش در لیگ قهرمانان، او می‌تواند باز هم الهام‌بخش رسیدن اینتر به فینال 28 می باشد.
پنج دیدار برتر تاریخ لیگ قهرمانان
Real Madrid - Manchester United2003 (3-1, 3-4)
مادرید در برنابئو حاکم میدان بود، ولی گل فان‌نیستلروی در برنابئو به منچستریونایتد امیدواری می‌داد. رونالدو در اولدترافورد بهترین هت‌تریک تاریخ لیگ قهرمانان را رقم زد و سرنوشت بازی را مشخص کرد، هرچند که یونایتد هم بسیار تلاش کرد.
Real Madrid - Monaco
2004 (4-2, 1-3)
فرناندو مورینتس در خانه و بیرون از خانه مقابل مادرید، تیم سابقش گل‌زنی کرد. مادریدی‌ها هرچند در مجموع دو دیدار پنج بر دو پیش افتاده بودند اما در نهایت با دو گل لودویک ژولی بازی در مجموع به تساوی کشیده شد و موناکو با گل زده بیشتر در خانه حریف به فینال رسید.
Milan - Deportivo La Coruna
2004 (4-1, 0-4)
دپور در سن‌سیرو چهار بر یک باخته بود ولی در ریاسور میلان را نابود کرد. فران در دقایق پایانی گل زد و پاندیانی، والرون و لوکه در ابتدای دیدار گل زده بودند، گل‌هایی که همان‌ها هم برای صعود دپور کافی بود.
Barcelona - Chelsea
2005 (2-1, 2-4)
دیدیه دروگبا در دیدار رفت اخراج شد و به نظر می‌رسید این کارت قرمز کار چلسی را دشوار کند، اما چلسی با سه گل انفجاری که در همان 20 دقیقه اول دیدار در استمفورد بریج زد، و با ضربه سر جان تری در اواخر بازی، تاثیر دو گل رونالدینیو را خنثی کرد.
Inter - Bayern Munich
2011 (0-1, 3-2)
گل ماریو گومز در سن‌سیرو را ساموئل اتوئو به سرعت جبران کرد، اما گومز و توماس مولر بایرن را پیش انداختند. با این حال اسنایدر و پاندف از راه می‌رسیدند و با پاس اتوئو، بازگشتی دراماتیک برای اینتر رقم می‌زدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.