آرامگاه یعقوب لیث صفاری که با شماره ۲۵۵۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده وضعیت نامناسبی دارد و در ضریح آهنی آرامگاه از چوب صندوق میوه برای اتصال بخشهای مختلف استفاده شده و روی آجرها و دیوار قدیمی آرامگاه نیز میخهایی زنگ زده و تارعنکبوت دیده میشود.
آرامگاه این شهریار ایرانپرست و آزاده در روستای شاه‌آباد در ده کیلومتری دزفول، سمت راست جاده دزفول به شوشتر قرار دارد. کنار این آرامگاه بازمانده‌های شهرساسانی گندی شاپور دیده میشود. همچنین در بخش غربی شهر دزفول از مسیر اندیمشک به دزفول تندیس عظیم یعقوب لیث که سوار بر اسب می تازد نصب شده و این مهر تائید دیگری بر وجود آرامگاه یعقوب لیث است.
یعقوب لیث صفار نخستین کسی بود که ۲۰۰ سال پس از یورش تازیان بایران و آزادسازی ایران از چنگال تازیان، زبان پارسی را زبان رسمی ایران اعلام کرد و پس از آن دیگر کسی حق نداشت در دربار او به زبانی غیر از پارسی سخن بگوید. دکتر محسن ابوالقاسمی در کتاب "تاریخ زبان فارسی" آورده‌است: در سال ۲۵۴هجری، یعقوب لیث صفار، دولت مستقل ایران را در شهر زرنج سیستان تاسیس کرد و زبان فارسی دری را زبان رسمی کرد که این رسمیت تا کنون ادامه دارد.
در این رابطه مجتبی گهستونی سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان افزود: آرامگاه یعقوب لیث با گنبد بلند مضرس (دندانه دار) سفید رنگ در قسمت شمال شرقی روستای شاه‌آباد در ۵ کیلومتری جاده دزفول – شوشتر، در میان یکی از مهم ترین محوطه های تاریخی ایران یعنی خرابه های شهر ساسانی و دانشگاهی گُندی شاپور قرار دارد. گنبد این آرامگاه یعقوب لیث صفاری از بهترین نوع گنبد های مخروطی واقع در استان خوزستان است.
دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان اظهار داشت: بنای آرامگاه از یک ورودی برخوردار است و سطح درونی آرامگاه را از سطح بیرونی آن جدا می کند. سازه اصلی بنا خشت خام است و نقوش برجسته و ملات گچ و خاک دارد.
گهستونی یادآور شد: بنا به گفته های مردم محلی چون در حدود چند دهه پیش کتیبه ای بر روی دیوار گنبد قرار داشته که به خط عربی نام یقعوب لیث سردار بزرگ و نخستین شهریار ایرانی [پس از یورش تازیان] نوشته شده بود این فرض که مقبره یعقوب لیث در این مکان قرار دارد را بسیار کرد. اما اکنون با اسپری مشکی نام یعقوب لیث را پاک کرده اند. تابلوی میراث فرهنگی نیز با همان رنگ سیاه مخدوش شده است.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان با بیان اینکه در محوطه ۹ هکتاری و فنس کشی شده آرامگاه، قبرستانی بزرگ مشاهده می شود که سنگ قبرهای باستانی آن به قدیمی بودن این بنا گواهی دارد افزود: ضریح آرامگاه به هیچ وجه در حد مقام هر شخصیتی که زیر این خاک خفته باشد نیست چه آن شخص یعقوب لیث باشد و چه شاه ابوالقاسم.
در بخشهای مختلف ضریح آهنی این آرامگاه، از چوب صندوق میوه برای اتصال بخش های مختلف ضریح استفاده کرده اند و روی آجرها و دیوار قدیمی آرامگاه میخ هایی زنگ زده، سیم های کج و مهوج، تارعنکبوت های با گستره زیاد، موکت های رنگ و رو رفته، درب ورودی بسیار مواقع قفل زده شده، محوطه سازی نامناسب و... به نحو نازیبایی جلب توجه می کند.
این آرامگاه با محوطه ۹هکتاری اش دو چشمه سرویس بهداشتی دارد که مدت هاست نه آب دارد و نه دربشان باز است. حتی از تجهیز ساختمانی با دو اتاق که از قبل در محوطه ساخته شده بود و برای راه اندازی پایگاه گندی شاپور در نظر گرفته شده خبری نیست. راه اندازی این پایگاه در دور نخست سفر هیات دولت مصوب شد اما تا کنون نسبت به راه اندازی آن اقدامی صورت نگرفته است.
ناگفته نماند که عدم رسیدگی به آزامگاه بزرگمرد تاریخ ایرانزمین بدلیل مشکلات مالی کشور نمیباشد، زہرا جمهوری اسلامی شهریور امسال ۱۰ میلیون دلار از دارائیهای کشور را خرج ۲۳۰ کیلو طلا برای روکش و بازسازی دو گنبد نوساخت آرامگاه موسی بن جعفر در كاظمين عراق کرد. این در حالیست که موسی کاطم نه ایانی بود و نه خدمتی بایران و تمدن و فرهنگ ایرانی کرده بوده است.
سرچشمه گزارش: مهر
ویرایش و بهروزرسانی: کانون پژوهشهای ایران باستان
سی. ای. آی. اس. (لندن)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.