اگر دقت کرده باشید این روز ها همه جا سخن از منشوریست که شالوده و پی دموکراسیست، منشوری که باید ما را به یاد دورانی شیرین بیندازد و باعث شود تک تک مان خودمان را اصلاح کنیم. حالا کار ندارم این منشور حرکتی سیاسی یا تبلیغاتی است اما هر چه که هست امید وارم ما را به خود اورد تا دوباره با سعی و تلاش به روزگاری فراتر از آن دوران دست یابیم.
در سال ۱۲۵۸ خورشیدی/ ۱۸۷۹ میلادی به هنگام کاوشهای باستان شناسی هیئت بریتانیایی در محوطه باستانی بابل در بین النهرین، هرمز رسام(۱۸۲۶- ۱۹۱۰) باستان شناس بریتانیایی آسوری تبار، استوانهٔ گلی ای را یافت که شامل نوشته هایی به خط میخی بود.
منشور کورش هخامنشی، کهن ترین بیانیه حقوق بشرِ شناخته شده جهان و سند سربلندی ایرانیان از همزیستی آشتی جویانه و گرامی داشتِ باورها و اندیشه های همه مردمان تابعه در هنگامه بنیادگذاری نخستین امپراطوری جهان است.
محل اصلی نگهداری این منشور ، موزه بریتانیاست .
در جریان جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران، منشور کوروش به رغم مخالفت دولت وقت بریتانیا برای چند روز به ایران آورده شد و به نمایش در آمد.
این منشور در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۸۹ وارد ایران و تحویل موزه ایران باستان شد. قرار است منشور کوروش چهار ماه در ایران در معرض بازدید قرار گیرد و بعد از آن مجدداً به موزه بریتانیا تحویل داده شود.
این سند به عنوان نخستین منشور حقوق بشر شناخته می شود و در سال ۱۹۷۱ میلادی، سازمان ملل آن را به شش زبان رسمی سازمان منتشر کرد. بدلی از این منشور در مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک نگهداری می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.