گفتگوی ما با آقای فریدون آسرایی (خواننده) و آقای پاشا یثربی (آهنگساز و تنظیم کننده) در یک محیط دوستانه ، در بعد از ظهر یکی از روزهای آخر پاییز انجام شد .
پرشیامگ – قبل از هرچیز درباره آلبوم جدید خودتون که در دست تهیه دارید بفرمایید آیا این آلبوم رضایت خاطر خودتون رو در زمینه احساس و موسیقی خاص فریدون برآورده کرده؟ مخاطب شما منتظر کاریست که انتظارشنیدنش رو از فریدون داره... علاقمندان هنر شما منتظر حضور جدی تر و پررنگ ترتون در دنیای موسیقی هستند.
فریدون – تا این لحظه مجموعه کارهایی که در این آلبوم با آقای پاشا یثربی انجام شده تقریبا با حال و هوا و همان ذهنیتی بوده که برای خودم داشتم وبا همکاری و همفکری و به اشتراک گذاشتن سلیقه های هم توانستیم آنها را اجرا کنیم و فکر می کنم این آلبوم بسیار خاص تر از آلبوم "غریبه" باشه و باید شخصاً در این مصاحبه و سایت پرشیا اعلام کنم که عنوان آلبوم رو "خاطرات گمشده" انتخاب کردیم.
پرشیامگ – بسیار عالی ...پس میشه گفت پروژه اصلی فریدون پس از آلبوم غریبه همین آلبوم خواهد بود. چون با توجه به فاصله زمانی و رضایت نه چندان شما از آلبوم "ازتو دورم" مجموعه دیگری جمع آوری نشده و اینکه این آلبوم هم قرار بود به صورت دیگری همراه با کتابی از کارهای آقای عبدالجبار کاکایی چاپ و منتشر بشود ؟
فریدون – بله از اول قرار بر این نبود که این مجموعه به صورت آلبوم شخصی من منتشر بشه ؛ برنامه ریزی به اینصورت بود که سه آهنگ از من در این مجموعه به همراه دکلمه کارهای آقای کاکایی با صدای خودشون باشه که بعد ها تعداد آنها به 4 تا رسید و بسیارپروژه ی وقت گیری بود به هر حال این مجموعه بسیار خاص و با همکاری دوستان منتشر شد و مخاطبان خوب خودش رو هم داشت.
با انتشار آلبوم غریبه صحبتهایی در رابطه با تنظیم آهنگ ها انجام شد و اینکه جای کار بیشتری داشت و در اکثر کارها ملودی حرف اصلی رو میزد.
پرشیامگ – تنظیم فضای آهنگ ها در آلبوم جدید به چه صورت است؟ و تا چه اندازه از لحاظ مخاطب و شنونده حرفه ای حرفی برای گفتن خواهد داشت؟
ف – آلبوم غریبه متعلق به چندین سال پیش بود و هنوزهم با گذشت این مدت شنونده های خودش را داره. هر کاری بعد از انتشار نقد میشه و هر کسی بر اساس سلیقه و شناخت موسیقی خودش درباره اون نظر میده.ولی به هر حال هر کاری استاندارد های خودش رو باید داشته باشه و در واقع احترام به شنونده و مخاطب بذاره.در مورد یک آلبوم ؛ اول اینکه نمیشه زمان مشخصی برای گوش دادن به اون رو تعیین کرد و نباید تنظیم به نوعی باشه که زمان بر اون تاثیر منفی داشته باشه و همینطور هم نمیشه به طور یقین در مورد موفقیت آلبوم قبل از اینکه منتشر و شنیده بشه حرفی زد . هیچ کس نمی تونه هیچ گونه پیش بینی ای درباره آهنگ خاصی بکنه ، یک زمان آهنگی خونده میشه که خودت خیلی دوست داری ولی مخاطب خوشش نمیاد ، و گاهی بر عکس. پس من هم نمیتونم در مورد این آلبوم هم بگم حتمآ با استقبال همه مواجه خواهد شد. فعلا اتفاق اصلی نظر مثبت شخصی خودم وآقای یثربی و رضایت کلی از کارهاست.
شاید برای عموم خودخواهی باشه ولی من قبل از هرچیز رضایت اولیه و شخصی خودم از لحاظ احساسی مهمه ؛ چیزی قابل پیش بینی نیست ولی با توجه به تجربه و فعالیت های سابق تا حدودی سلیقه مخاطب را شناسایی کردیم. البته مسلمآ موفقیت آلبوم برای هر خواننده و گروه موسیقی مهم خواهد بود .
تا این لحظه چندین کار ساخته شده که پاشا عقیده داره که خیلی خوبه ولی هنوز احساس من رو راضی نکرده ، آن هم اشکال از کار آقای یثربی نیست ؛ اشکال از ملودی ونوع خوندن منه ؛ شعر و ریتم کار خوبه منتها ملودی ای که ساختم رو هنوز دوست ندارم و این من رو موظف می کنه که وقت بیشتری بذارم تا اونجوری که باید کار به اتمام برسه.
پرشیامگ – البته ممکنه این رضایت بعد ها هم ایجاد بشه ،زمانی کاری در بازار موسیقی منتشر میشه و بین مردم جایگاه خودش رو پیدا می کنه و بعد ها روی سلیقه و رضایت قلبی خود شما و اون دیدی که قبل از انتشار اون آهنگ داشتید تاثیر بذاره.
ف – بله.از این اتفاق ها در موسیقی و بازار انتشار زیاد افتاده.مجموعه جدیدی که درباره اش صحبت می کنیم، اتقاقآ بسیارمردم پسند خواهد بود ؛ من روی یک سری از ملودیها از تحریر هایی استفاده می کنم که خاص خود فریدونه چیزی که مردم پذیرفتن و به قول شما انتظار شنیدنش رو از من دارند ولی برای بعضی از ملودیها نمی تونم این کارو بکنم چون موسیقیه که تصمیم میگیره چه اتفاقی بیفته.و ما در یک مجموعه باید سلیقه های مختلف رو در نظر بگیریم.
باید بگم که من دوست دارم این بار قشر تحصیل کرده و شنونده های خاص جامعه با کارهام ارتباط برقرار کنند، البته قصد توهین به کسی رو ندارم ولی دوست دارم کسانی که موسیقی رو می شناسند و به موسیقی علاقه دارند طرفدار کارهای من باشند .جنس صدای من مشخصه و نوع خوندن و موسیقی ای که انتخاب می کنم وگرنه می تونم "کوچه بازار" بخونم از خیلی کوچه بازار خوان ها بهتر ، یا می تونم "مداحی" کنم و به دل خیلی ها هم بنشینه اما باید پذیرفت که سلیقه ی جامعه به دلیل تعداد کارها وخواننده ها تغییر کرده و شنونده کارهای من هم سلیقه و انتظار خودش رو داره.
ما در موسیقیمون اشخاصی نداریم که توانایی زیادی داشته باشند و من وقتی خودم رو مقایسه می کنم با خواننده های غربی می بینیم ما توانایی اجراییمون با وجود پتانسیل بالا خیلی کم و محدوده ، درست مثل علممون ، و با این محدودیت توانایی صدا ؛ باید کاری کنیم که حداقل خودمون رو راضی نگه داریم. موسیقی تا به امروز بیزینس و کسب اصلی و راه درآمد زایی برای من نبوده که تاثیری در نوع کارها داشته باشه خودم رو درگیر مسائل مادی نکردم و به طور جدی هم در چند سال اخیر تجربه ی اجرای زنده نداشتم ولی بسیاری از دوستان از این راه درآمد زایی می کنند و موفق هم هستند. اگر روزی مثل آنها باشم نوع کارهای من هم تجاری خواهد شد و....ولی خوشبختانه پول در موسیقی ذهنم رو درگیر نکرده و به اصطلاح عوام پولکی نشدم!
پرشیامگ – اگر اینطور بود می شد بعد از آلبوم "غریبه" از اون فضای به وجود اومده و استقبال مخاطب بهتر استفاده کرده و به دنبال آن اجراهای زنده بیشتر داشته باشید و آلبوم بعدی رو با فاصله کمتری منتشر کنید.
ف – بله دقیقآ همینطوره ؛ تمام حرفی که می خوام بزنم اینه که کاری رو انجام بدم که وقتی در خلوت و تنهایی خودم گوش میدم با افتخارو با تمام احساسم بگم که موسیقی خوبی کار کردم ؛ نه اینکه بگم عالی باشه از نظر مادی و راهی برای درآمد زایی و تجارت بقیه...
پرشیامگ – انتخاب ترانه خوب برای تهیه یک آلبوم قدم اولیه و تاثیر گذاری است در مجموعه جدید از کارهای چه ترانه سرایانی استفاده کردید؟
از ترانه های خوب دوستانی مثل آقای عبدالجبار کاکایی، عباس سجادی،حبیبه نیک سیرتی، حسین غیاثی،امیر مسعود هفت لنگ، میترا روحانی و...
پرشیامگ – اینجا یک دغدغه ای که طرفدارای فریدون دارند رو می خواهم مطرح کنم ؛ رنگ صدای فریدون رنگ صدای خاصه و وقتی با ملودی های خوب همراه شده آثار تاثیر گذاری رو خلق کرده ولی وقتی گرمی صدای فریدون در ملودی در نظر گرفته نشده و بیشتر به فضاسازی و تنظیم دقت شده اون تاثیر رو بین مخاطبها نداشته ، نمونه ی اخیر آهنگ "خداحفظ نگو" که اتفاقآ هم از مجله موسیقی پرشیا برای اولین بار پخش شد ؛ با اینکه حتی هنوز تنظیم نهایی و میکس و مستر نشده بود ولی به سرعت در بین مخاطبان موسیقی جایگاه خودش رو پیدا کرد و نتیجه ی بسیار مثبتی هم داشت .
فریدون – بله فضای کارهای جدید در این مجموعه هم به همین صورت هست و ما تمام تلاشمون رو خواهیم کرد که از نظر احساس و نوع موسیقی خاص خود فریدون باشه ...همچنین همفکری و همدلی پاشا تاثیر بسیاری در بدست اومدن فضاها کرد و خوشبختانه مسیر بسیار خوبی طی شد و به امید مجموعه ی قابل توجه همچنان تلاش می کنیم.
آقای یثربی درباره فضای تنظیم ها در آلبوم جدید فریدون بفرمائید:
پاشا یثربی (تنظیم کننده): طبق خواسته خودآقای فریدون فضای کارها اکثراً الکترونیک هستند و سازهایی که استقاده شده گیتار الکتریک و یک سری سازهای ایرانی هست مانند کمانچه و شاید سنتور ولی هنوز به جمع بندی نهایی در مورد استفاده از سازها نرسیدیم ولی پایه کار الکترونیک هست همچنین فضای از بعضی کارها حال و هوای ارکسترال داره.
پرشیامگ –در مورد سازها صحبت کنیم ،چه مقدار از سمپل استفاده شده و چه مقدار صدا رو از سازهای زنده گرفتید ؟
پاشا – بعضی سازها زنده گرفته شده اند مثل الکتریک گیتار و آکوستیک گیتار و همینطور سازهای ایرانی ولی بقیه سازها سمپل هستند که با دقت بسیار از اونها بهره گیری کردیم.
پرشیامگ – دوست دارم در مورد استفاده از سمپل در موسیقی ایرانی در آینده باهم بیشتر صحبت کنیم ولی همینجا می خوام بپرسم بنظر شما چه قدر استفاده نکردن از سازهای زنده در استدیو و استفاده از سمپل ها می تونه به نتیجه نهایی کار صدمه بزنه .
پاشا – سمپل رو اساسآ برای این ساختن که آهنگساز بتونه قبل از اینکه کارشو نهایی کنه اون رو بشنوه ؛ البته در مورد فضای الکترونیک نمی گم و منظورم فضای آکوستیک است مثل سازهایی که به صورت سلو نواخته میشه و یا سازهای بومی مناطق مختلف .. استفاده مفید و با دقت از سمپل ها کمک بسیاری می تونه به کار بکنه و یا به گفته ی شما استفاده ی نا به جا به فضای کار صدمه بزنه.
در بسیاری از جاهای مختلف دنیا که موسیقی خوب تولید میشه کارهاشونو با سمپل اجرا می کنند و می شنوند و بعد برای ضبط نهایی آمادشون می کنندو استفادشون فقط به همین منظوره . ولی ما اینجا هم کمبود امکانت و یک سری نوازنده حرفه ای داریم ویا اگر هم حضور داشته باشند از نظر اخلاقی و موقعیت کاری نمی تونیم باهاشون کنار بیاییم ؛ من از سال 79 تا امروز تصمیم گرفتم که توی استدیو صدای ساز زهی نگیرم چون در حین ضبط یک کار مهم اونقدر اذیت شدم که تصمیم بر این شد .اون زمان حاضر بودم از سیتنی سایزر ها و سمپل های بد استفاده بکنم با قابلیت های موجود اون زمان ؛ وکیفیت کاررو پائین بیارم ولی خیالم راحت باشه که کسی با شرایط کاری و اخلاقی شخصیش انرژی منفی به کار وارد نکنه...و اون چیزی که می خوام نتیجه ی کار باشه.
استفاده از سمپل در کشور ما به این شکله یعنی با نبود امکانات و وجود یک سری از سازها و یا بودنشون ولی مشکل در استفادشون از نظر مسائل و مشکلات اخلاقی نوازنده... .و... برای موسیقی ما و کار حرفه ای مشکل بوجود آورده.
پرشیامگ – پس میشه گفت از نظر کیفی کاملآ به ضرر خواهد بود ولی به این دلایلی که گفتین مجبور به استفادشونیم.
بله ، چند وقت پیش با یکی از دوستان دوره هنرستان موسیقی در این رابطه صحبت می کردم که این سمپل ها اصلاً کیفیت آنچنانی نداره و تکنیک ها جدا جدا ضبط شده و شما مجبوری که مثل یک پازل آنها رو چیدمان کنی و به اون چیزی که رضایتت رو تا حدودی جلب کنه دسترسی پیدا کنی و در نهایت هم هر چقدر خوب باشد کار ضبط شده استودیویی نخواهد بودو ارزش چندانی نخواهد داشت.
پرشیامگ – وهمچنین بدون احساس ...
پاشا –بله..هیچ حسی نداره و هیچگونه هم نمیشه احساس رو بهش منتقل کرد.تنها احساس هنرمندی ست که مشغول چیدمان پازله...
پرشیامگ – مثل گیتار که هرنوع سمپل از آن هم آمادست وهر کسی هم با هر تجربه ای می تونه ازش استفاده کنه ولی مخاطب به هیچ وجه حس واقعی ساز ونوازنده و آهنگ رو دریافت نمی کنه . اشاره ای داشتید به مشکلات نوازنده ها...به عنوان کسی که سابقه رهبری چندین ارکستر و اجرای زنده داشتید در این رابطه بیشتر توضیح بدید.
پاشا – در ایران نمی شود یه ارکستر مثلآ 24 نفره از بهترین ها رو کنار هم جمع کرد ؛ آقای X با آقای Y مشکل داره که هرکدومم بند و گروه خودشون رو دارن و به مثل عمومی سایه هم رو هم بی دلیل با تیر می زنند !!! و به ظاهر رفاقت و سلام و علیک هم دارند. بسیاری از اسم های معروف و مطرح از هنرمندان موسیقی ما تحمل اینکه اسمشان کنار هم قرار بگیرد ندارند. من برای اجرای یک کار که اکثر سازها زهی بود به مشکلات زیادی برخورد کردم و همین دلیل باعث شد که ساز تخصصی خودم ویلن سل رو با وجودی که عشق من بود کنار بذارم بعد ها با توجه به علاقه ام به موسیقی تصمیم گرفتم حرفه ی آهنگسازی رو ادامه بدم و از آن زمان تا این لحظه در هیچ ارکستری ساز خودم رو نزدم و هیچ وقت هم این کار رو نخواهم کرد. و به همین دلیل من در کارهام از سمپل استفاده می کنم و شاید جزو کسانی باشم که بهترین حالت هم ازش استفاده می کنم چون برای اینکار خیلی زحمت کشیدم و دقت بسیاری هم در انتخاب آنها دارم.
پرشیامگ – گفتید که در آلبوم جدید فریدون از سازهای اصیل ایرانی هم استفاده شده و همچنین سبک NEW AGE و تلفیقی که مورد علاقه آقای فریدون هم هست.
پاشا: بله از سازهای ایرانی استفاده کردیم و نتیجه ی بسیاری خوبی هم در کارها داشت و همچنین فضا سازی کارها که به ایده و سلیقه ی فریدون نزدیک بوده.
پرشیامگ – آقای فریدون شما به عنوان کسی که چندین سال تجربه کار موسیقی چه داخل ایران و چه خارج از ایران رو داشتید روند موسیقی در کشور رو چطور دیدید؟
فریدون – فکر می کنم سال هاست که موسیقی زیرزمینی و رپ جای خیلی ها رو در موسیقی ما گرفته و رشدشون بیشتر از بقیه بوده ؛ البته من اعتقادی ندارم که این نوع موسیقی ها جلوی رشد بقیه رو می گیره ؛ اگر موسیقی پاپ مجوز دار تو این سال ها هنوز عالی کار نکرده به دلیل کم کاری و عدم اهمیت خود ماست . موسیقی خوب در هر جا وهر زمانی خریدار خواهد داشت.
پرشیامگ – البته میشه اینطور توصیف کرد که یه مدتی اوج کارهای رپ بود و اینم به خاطر تازه بودنش در موسیقی ایران بوده ولی الان مدتی هست که دوباره موسیقی غالب به سمت پاپ میره و میشه گفت کمی رشد این موسیقی رو داشتیم.
من فکر می کنم سال هایی که آلبوم "غریبه" و یا کار آقای صادقی اومد و یا آلبوم های بنیامین ؛ عسگری و محسن یگانه ؛ دیگه اتفاق خاصی از اون سال ها برای موسیقی نیفتاده ...دوستانی بودند که تک تراک ها و تیتراژهای تلوزیونی بسیار خوبی رو ارائه دادند و بعد ها در کنار اون آهنگ، مجموعه ای رو جمع آوری کردند که نتیجه ی چندان خوبی رو نداده و این به هنرمند لطمه می زنه.حفظ ارزش های صدا و موسیقی بسیار مهمه و خودش بزرگ ترین هنر یک هنرمند.
پرشیامگ – حالا با ورود بیشتر پاپ غیر مجاز به آینده این موسیقی در ایران امیدی هست یا همه چیز رو منفی میبینی ؟
فریدون – من همیشه گفتم که کار خوب در هرجای دنیا و هرزمانی خریدار داره .و مخاطب خودش رو هم خواهد داشت.اما شنونده خوب با انتشار کارهای خوب پرورش پیدا می کنه.و این وظیفه ی بسیار مهمیه.
سال 1970 سال های موسیقی راک اندرول که میشه سال های موسیقی 50 و60 ، موسیقی قبل از انقلاب همین موسیقی ها رو اجرا می کرد وبعد از آن موسیقی کلاسیک راک مثل پینک فلوید و گروه های دیگه و بعد از آن دوران مایکل جکسون و مدنا و جرج مایکل و . . . ولی از سال 90 به بعد رپ دیگه همه موسیقی ها رو به شدت تحت تاثیر گذاشته و دو دهه در موسیقی آمریکا ؛ کانادا و ... به طوری که خواننده های بزرگی مثل ماریا کری کارهاشون رو با آهنگ های رپ ادغام کردند وگرنه خبری دیگه از کسانی مثل ویتنی هیستون و ... نیست .
ما هم از دنیا جدا نشدیم ودیر رسیدیم ولی رپ حالا حالا ها تو موسیقی ایران جایگاه خواهد داشت و بهتر خواهد شد.
پرشیامگ – در رابطه با کنسرت ها ؛ در آینده برنامه مشخصی خواهید داشت ؟ و ما باز شما رو روی استیج و اجرای زنده خواهیم دید؟
فریدون – بله.چند ماه اخیر چندین اجرا با رهبری ارکستر آقای یثربی در تهران و شهرستان داشتم که با استقبال های خوبی هم مواجه شده و به امید خدا بعد از انتشار آلبوم در کنار عزیزان و همراهانمون خواهیم بود.
پرشیامگ – پس ما می تونیم این نوید رو به طرفدارانتون بدیم که فصل جدیدی از فعالیت های فریدون آغاز میشود و ارتباط بیشتری با مخاطب خواهد داشت ؛ با توجه به حرف های بعضی ها که گفته شده بود فریدون خواننده استیج نیست و...
فریدون – بله حتمآ , من 13 سال روی استیج خوندم و به غیر از ابراهیم حامدی با بقیه کنسرت دادم و این حرف ها که فریدون صدای اجرای زنده ندارد وخواننده ی روی استیج نیست نادرسته و وقتی رامین زمانی گیتاریست من بوده و یا علی الهی کیبوردیست من بوده وقتی کنار این هنرمندان بتونم برنامه اجرا کنم در کنار پاشا یثربی و خیلی ها هم می توانم و خواهم توانست... ولی مشکل از جای دیگه و کسان دیگه ای بود که اجرای اول من در سالن میلاد تهران موفق نبود ؛ که به گذشته بر میگرده و من در آینده با انتشار آلبوم جدید حضوری دوباره خواهم داشت.
پرشیامگ – آقای یثربی شما به عنوان آهنگساز و تنظیم کننده با توجه به مسائل و مشکلات موجود در موسیقی و...ممکنه روزی فعالیت هنری خودتون رو کنار بذارید؟
پاشا – من عاشق موسیقی هستم و خواهم بود. من در هنرستان موسیقی درس خوندم و در خانواده اهل موسیقی بزرگ شدم ولی آموزش موسیقی ای که به ما داده شده بسیار محدود بوده ، موسیقی فیلم علاقه ی شخصی من هست ولی در سیستم آموزشی ما فضایی برای یادگیری خیلی چیزها نیست . من با موسیقی کریستف کلمب عاشق موسیقی فیلم شدم ، و همیشه ونجلیس برای من اسطوره بودم و برای شناخت موسیقی فیلم خودم تلاش کردم و کم کم آشنا شدم ولی در دوران تحصیل ، آموزشی با این عنوان به ما داده نشد .
با تمام کمبود ها و مشکلات و مسائل موجود من از هر چه که بگذرم موسیقی رو هرگز رها نخواهم کرد. در موسیقی ما خیلی چیز ها بدون دلیل اتفاق می افته و اگر هم مسئله ای وجود داشته باشد دلیل واقعیش بیان نمی شود و همین ها به موسیقی ما لطمه خواهد زد. موسیقی پاپ پرمخاطب و پرمصرف ترین نوع موسیقی هست و بیشترین دردسر رو داره ؛ نمی دونم مخاطبی که این هزینه رو می پردازه و به کنسرت هم میاد چه مشکلی می تونه به وجود بیاره که این برنامه ها محدود میشن و من دلیل خاصی نمی بینم اگر زمینه مناسب و فضا سازی وجود داشته باشه مخاطبان موسیقی هیچ صدمه ای به اجراهای زنده نخواهند زد و مابقی وظیفه بر عهده برنامه گذاران و گروه موسیقی خواهد بود.
پرشیامگ – حالا با همین شرایط اگه بخواییم طرف دیگر کار رو هم ببینیم تهیه کننده هایی که وارد این عرصه شدند تخصص زیادی ندارند و فقط جنبه مالی کار براشون مهم بوده و به هیچ وجه کیفیت کار رو هدف خودشون نمی دونند .
پاشا – تهیه کننده موسیقی باید موسیقی رو بفهمه و همینطور که من می گم عاشق کارم هستم ؛ یک تهیه کننده موسیقی هم می تونه عاشق کارش باشه و به خاطر موسیقی این کارو انجام بده ، الان تو کشور ما جوون 20 ساله هم می تونه به راحتی تهیه کننده موسیقی باشه و با یک سرمایه کافی اقدام به برگزاری مراسم کنه و با سیاست های غلط و نا به جا به خواننده صدمه بزنه که تا مدتی جبرانش با مشکل مواجه باشه و متاسفانه ما هنوز به آنچه که باید نرسیدیم و امیدوارم عزیزانی که در این مورد مشغول به فعالیت و کار هستند با دقت و احترام بیشتری برنامه ریزی کنند.
و اما فرهنگ سازی موسیقی؟...
پاشا – سطح فرهنگ مخاطب در موسیقی پایینه چون زمینه ی اولیه مناسب نیست.شنونده ی خوب رو شرایط و اهالی موسیقی پرورش خواهند داد. برای مثال صدا و سیمای کشور ما تصویر هنرمند موسیقی و ساز رو نشان نمی ده و مخاطب نا خودآگاه رو به ماهواره میاره و هر نوع موسیقی بجز موسیقی مجاز کشورش رو میشنوه و سلیقه اش اینگونه شکل میگیره.ما چیزی به عنوان موسیقی بد نداریم و این به سلیقه مخاطبان بر می گرده.گاهی کسی با علم بیشتر موسیقی بهتر و خاص تری گوش میده و گاهی موسیقی ضعیف و...
تا زمانی که موسیقیِ خوب نباشه و موسیقی ، خوب ارائه نشه شرایط به همین شکل خواهد بود.خوش بختانه در حال حاضر مخاطبان ما با بالارفتن تعداد اجراهای زنده و نوع ارائه ی آثار موسیقی در بازار بجز خواننده ،مجموعه نوازنده گان و عوامل اجرایی رو به خوبی میشناسند که با امید اینکه همه چیز بهتر از گذشته باشه و ما همچنان کار خواهیم کرد و حضور خواهیم داشت در کنار دیگر دوستانی که مشغول به این حرفه هستند.
مجله موسیقی پرشیا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.