اووه زلر، ستارهی فراموشنشدنی فوتبال آلمان
اووه زلر در بازیهای جام جهانی ۱۹۶۲
اووه زلر ستارهی پیشین تیم ملی فوتبال آلمان، در اوج فعالیت ورزشی خود، یکی از بهترین مهاجمان فوتبال در جهان بود. وی دهها سال پس از کنارهگیری از فوتبال، هنوز یکی از محبوبترین ورزشکاران آلمان به شمار میرود.
اووه زلر
زلر جزو بازیکنانی بود که از روحیهی عالی ورزشکاری برخوردار بود. او در تمام سالهای فعالیت ورزشی خود، تنها یکبار کارت قرمز دریافت کرد. باشگاه انترمیلان ایتالیا در سال ۱۹۶۱ تلاش کرد با پیشنهادی بالغ بر ۱/۲ میلیون مارک ـ که در آن زمان رقم هنگفتی به شمار میرفت ـ اووه زلر را از باشگاه هامبورگ جدا سازد، اما زلر این پیشنهاد را نپذیرفت و به هامبورگ وفادار ماند.
اووه زلر در بازیهای جام جهانی ۱۹۶۲
اووه زلر ستارهی پیشین تیم ملی فوتبال آلمان، در اوج فعالیت ورزشی خود، یکی از بهترین مهاجمان فوتبال در جهان بود. وی دهها سال پس از کنارهگیری از فوتبال، هنوز یکی از محبوبترین ورزشکاران آلمان به شمار میرود.
زلر مهاجمی بود که با حرکتهای آکروباتیک گلهای زیبایی به ثمر میرساند. او علیرغم قدی کوتاه، به خاطر قدرت پرش فوقالعاده، حتا برای مدافعان بلند قامت تیم مقابل نیز هراسآور بود. در بازی فراموش نشدنی نیمهنهایی میان آلمان و ایتالیا در چارچوب رقابتهای جام جهانی مکزیک که به «بازی قرن بیستم» معروف است، دوبار پیروزی زلر در دوئل هوایی، منجر به ایجاد دو موقعیت برای گرد مولر و دوگل توسط او برای تیم ملی آلمان شد. اگر چه این تیم ملی فوتبال ایتالیا بود که در آن بازی پس از ۱۲۰ دقیقه پیکار هیجانانگیز، سرانجام با نتیجهی چهار بر سه پیروز از میدان خارج شد.
اووه زلر در ۵ نوامبر ۱۹۳۶ در خانوادهای ورزشدوست در هامبورگ زاده شد. در ۹ سالگی به تیم فوتبال باشگاه هامبورگ پیوست. برای نخستین بار هنگامی که فقط ۱۶ سال داشت در لیگ اصلی برای باشگاه هامبورگ بازی کرد. در آن موقع هنوز لیگ برتر فوتبال سراسری آلمان (بوندسلیگا) پایهگذاری نشده بود.
اووه زلر در هفده سالگی نخستین بازی خود را برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد. وی هنگامی که ۲۴ ساله بود، کاپیتن تیم ملی فوتبال آلمان شد و تا کنارهگیری خود از این تیم در سال ۱۹۷۰ مجموعا ۷۲ بازی برای تیم ملی آلمان انجام داد.
زلر مجموعا ۴۳ گل برای تیم ملی فوتبال آلمان به ثمر رسانید. آخرین گل او، یکی از تماشاییترین گلهای او و در بازی تاریخی مقابل تیم ملی انگلستان در چارچوب رقابتهای جام جهانی ۱۹۷۰ در مکزیک بود. در آن بازی، زلر توپ بلندی را با ضربهی پشت سر وارد دروازهی انگلستان کرد و نتیجه را به مساوی دو بر دو کشانید. مدت کوتاهی پس از آن، گرد مولر مهاجم تیزچنگ تیم ملی آلمان با حرکتی تماشایی برای سومین بار دروازهی تیم ملی انگلستان را فروریخت و تیم ملی آلمان با پیروزی سه بر دو موفق شد انتقام شکست چهار بر دو خود را در بازی نهایی جام جهانی ۱۹۶۶ در انگلستان از این کشور بگیرد.
اووه زلر بین سالهای ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۰ روی هم در چهار جام جهانی شرکت داشت و مجموعا ۲۱ بار در چارچوب رقابتهای آن برای تیم ملی آلمان توپ زد. او در هر چهار دوره بازیهای جام جهانی موفق شد نام خود را وارد فهرست گلزنان کند. چنین افتخاری تا کنون فقط نصیب پله ستارهی افسانهای تیم ملی فوتبال برزیل شده است. اووه زلر تا سال ۱۹۹۸ رکورددار بازیهای ملی آلمان در جامهای جهانی بود و در آن سال رکورد او توسط لوتار ماتئوس شکسته شد.
زلر در طول فعالیت ورزشی خود، همواره به باشگاه هامبورگ وفادار ماند. او ۲۳۹ بازی برای هامبورگ انجام داد و روی هم ۱۳۷ گل برای این تیم به ثمر رسانید. وی در رقابتهای باشگاههای اروپا نیز ۲۱ گل برای هامبورگ به ثمر رسانید که تا کنون رکورد محسوب میشود.
افتخارات بسیاری در کارنامهی ورزشی اووه زلر ثبت شده است. وی در سال ۱۹۵۸ با تیم ملی فوتبال آلمان به مقام چهارم جهان دست یافت. در سال ۱۹۶۶ نایب قهرمان جهان شد و در سال ۱۹۷۰ مقام سوم را کسب کرد. زلر با هامبورگ در سال ۱۹۶۰ قهرمان باشگاههای آلمان شد و در سال ۱۹۶۳ جام حذفی را به دست آورد. وی در فصل ۱۹۶۳/۶۴یعنی در نخستین دور رقابتهای لیگ برتر فوتبال آلمان (بوندسلیگا) با ۳۰ گل آقای گل شد. افزون بر آن، زلر در سال ۱۹۶۰ عنوان بهترین بازیکن آلمان را از آن خود کرد.
اووه زلر
زلر جزو بازیکنانی بود که از روحیهی عالی ورزشکاری برخوردار بود. او در تمام سالهای فعالیت ورزشی خود، تنها یکبار کارت قرمز دریافت کرد. باشگاه انترمیلان ایتالیا در سال ۱۹۶۱ تلاش کرد با پیشنهادی بالغ بر ۱/۲ میلیون مارک ـ که در آن زمان رقم هنگفتی به شمار میرفت ـ اووه زلر را از باشگاه هامبورگ جدا سازد، اما زلر این پیشنهاد را نپذیرفت و به هامبورگ وفادار ماند.
اووه زلر در سال ۱۹۷۲ بازی خداحافظی خود را با تیم هامبورگ در مقابل تیم منتخب جهان انجام داد و پس از آن کفشهای فوتبال خود را به دیوار آویخت. اگر چه او به فعالیت خود در میدانهای ورزشی پایان داد، اما همچنان در کنار ورزش فوتبال باقی ماند. زلر در فاصلهی سالهای ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۸ در مقام ریاست باشگاه هامبورگ خدمت کرد.
چهار سال پیش کتاب خاطرات زلر تحت عنوان «سپاس، فوتبال!» منتشر شد. وی سال گذشته، هفتادمین زادروز خود را جشن گرفت. از سال ۲۰۰۵ مجسمهی بزرگ برنزی اووه زیلر که بیش از سه متر بلندی و حدود چهار تن وزن دارد، زینتبخش استادیوم ورزشی هامبورگ است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.